شاید جالب باشد بدانید که در بازار فارکس، میلیون‌ها دلار روزانه بین جفت ارزهای مختلف جابه‌جا می‌شود. اما چرا برخی از این جفت‌ها بیشتر از بقیه معامله می‌شوند؟ جفت ارزهای اصلی فارکس نقش کلیدی در این بازار دارند و نقدشوندگی بالای آن‌ها، توجه معامله‌گران حرفه‌ای را جلب کرده است. آیا این جفت‌ها همیشه سودآور هستند یا دام‌های پنهانی نیز دارند؟ در این مقاله، با معرفی کامل جفت ارزهای اصلی، تفاوت آن‌ها با جفت‌های فرعی و تحلیل فرصت‌ها و چالش‌هایشان همراه شما خواهیم بود.
لیست جفت ارزهای اصلی فارکس
در بازار فارکس، جفت ارزهایی که شامل دلار آمریکا (USD) به‌عنوان یکی از ارزها باشند و حجم معاملات بالایی داشته باشند، به‌عنوان جفت ارزهای اصلی (Major Pairs) شناخته می‌شوند.
اما جفت ارزهای اصلی کدامند؟ در ادامه به معرفی این جفت ارزها پرداخته‌ایم:
EUR/USD – یورو / دلار آمریکا
رایج‌ترین و پرمعامله‌ترین جفت ارز در بازار فارکس که به دلیل نقدینگی بالا و اسپرد کم مورد توجه معامله‌گران قرار دارد. یورو و دلار آمریکا به دلیل حجم اقتصادی اتحادیه اروپا و ایالات متحده، تأثیرپذیری بالایی از سیاست‌های پولی دارند.
GBP/USD – پوند بریتانیا / دلار آمریکا
جفتی پرنوسان که برای تریدرهای حرفه‌ای جذاب است. تأثیرپذیری این جفت از سیاست‌های بانک مرکزی انگلیس و اخبار اقتصادی بریتانیا بسیار زیاد است.
USD/JPY – دلار آمریکا / ین ژاپن
ین ژاپن به‌عنوان ارز امن (Safe Haven) شناخته می‌شود، بنابراین در شرایط بحران‌های اقتصادی، تقاضا برای آن افزایش می‌یابد. این جفت برای تریدرهایی که به دنبال نوسانات شدید هستند، انتخابی عالی است.
USD/CHF – دلار آمریکا / فرانک سوئیس
فرانک سوئیس نیز یک ارز امن محسوب می‌شود و این جفت معمولاً در زمان‌های نااطمینانی اقتصادی بسیار محبوب می‌شود. این جفت ارز تأثیرپذیری زیادی از سیاست‌های بانک مرکزی سوئیس دارد.
AUD/USD – دلار استرالیا / دلار آمریکا
این جفت ارز وابستگی زیادی به قیمت کالاها، به‌ویژه طلا و مواد خام دارد. ازاین‌رو، برای تریدرهایی که به دنبال ارتباط بین بازار فارکس و کالاها هستند، گزینه‌ای مناسب است.
USD/CAD – دلار آمریکا / دلار کانادا
به دلیل وابستگی کانادا به صادرات نفت، نوسانات قیمت این جفت رابطه مستقیمی با قیمت نفت دارد. کاهش قیمت نفت معمولاً باعث تضعیف دلار کانادا در برابر دلار آمریکا می‌شود.
جفت ارزهای اصلی برای معامله گران
معامله‌گران حرفه‌ای ترجیح می‌دهند بیشتر روی جفت ارزهای اصلی تمرکز کنند و این به دلایل متعددی بازمی‌گردد:
- نقدشوندگی بالا: جفت ارزهای اصلی بیشترین حجم معاملات را دارند، بنابراین ورود و خروج از معاملات با اسپرد کمتر انجام می‌شود.
- نوسانات کنترل‌شده‌تر: برخلاف جفت‌های فرعی و عجیب‌وغریب (Exotic Pairs)، نوسانات در جفت‌های اصلی به‌طور کلی پیش‌بینی‌پذیرتر هستند.
- هزینه‌های کمتر: اسپرد و کمیسیون معاملات روی جفت ارزهای اصلی معمولاً کمتر است، که به صرفه‌تر بودن معامله کمک می‌کند.
- داده‌های تحلیلی بیشتر: اخبار اقتصادی، تحلیل‌ها و سیگنال‌های معاملاتی بیشتری برای جفت ارزهای اصلی در دسترس است که به معامله‌گران کمک می‌کند تصمیم‌گیری بهتری داشته باشند.
جفت ارزهای فرعی فارکس
جفت ارزهایی که شامل دلار آمریکا نیستند اما همچنان نقدینگی قابل‌توجهی دارند، به‌عنوان جفت ارزهای فرعی (Minor Pairs) شناخته می‌شوند. برخی از معامله‌گران به دلیل نوسانات شدیدتر، این جفت‌ها را انتخاب می‌کنند، اما باید در نظر داشت که هزینه‌های بالاتر و نقدینگی کمتر، ریسک معامله روی آن‌ها را افزایش می‌دهد.
اصلی ترین تفاوت جفت ارزهای اصلی با فرعی در این است که جفت ارزهای فرعی نقدشوندگی کمتری دارند.
بهترین و بدترین جفت ارزهای فرعی برای ترید در فارکس
- بهترین‌ها: EUR/GBP، EUR/AUD و GBP/JPY که به دلیل حجم بالای معاملات و نقدینگی مناسب، فرصت‌های خوبی برای سودآوری ارائه می‌دهند.
- بدترین‌ها: ارزهایی مانند NZD/CHF یا CAD/JPY که نقدینگی کمتری دارند و اسپردهای بالاتری را به همراه می‌آورند، ممکن است برای مبتدیان مناسب نباشند.
جمع‌بندی
جفت ارزهای اصلی فارکس، بهترین گزینه برای معامله‌گران حرفه‌ای به شمار می‌آیند، زیرا نقدشوندگی بالا، هزینه‌های پایین و دسترسی به داده‌های تحلیلی گسترده‌ای دارند. از سوی دیگر، جفت ارزهای فرعی می‌توانند فرصت‌های سودآوری خوبی ایجاد کنند، اما با ریسک‌های بیشتری همراه هستند. انتخاب بین این دو بستگی به سبک معامله و استراتژی هر تریدر دارد. برای اطلاعات بیشتر درباره تحلیل‌های بازار فارکس، می‌توانید به مجله اف‌ایکس‌یار مراجعه کنید.
