به طور کلی، انتظار می رود سیاست اقتصادی بریتانیا در دولت جدید بسیار مشابه باقی بماند. به عنوان مثال، صدراعظم جدید کواسی کوارتنگ ممکن است در وجهه عمومی با سوناک صدراعظم سابق تفاوت هایی داشته باشد، اما در عمل او در مورد اکثر مسائل اصلی موافق است. در واقع بحث بین آنها بیشتر بر سر این بود که چه کسی بیشتر طرفدار سیاست است.
همانطور که گفته شد، تغییر ساکن شماره 10 فرصتی است تا کمی اصلاح دوره انجام شود. از این گذشته، نخست وزیر قبلی کاملاً نامحبوب بود و هدف تغییر رهبری، یافتن مسیر جدیدی است. بنابراین باید انتظار تغییراتی را داشت، به خصوص در قسمت جلویی که ممکن است به عنوان جلب حمایت عمومی تلقی شود. اما سوال برای معامله گران این است:
این چگونه بر بازارها تأثیر می گذارد؟
قابل توجه ترین آن در رابطه با مقابله با بحران انرژی است که در تابستان ابعاد جدیدی به خود گرفت. این زمانی بود که جانسون هنوز در نقش بازیگری بود و بنابراین هیچ سیاست جدید مهمی را اعلام نمی کرد. اگرچه باید به خاطر داشته باشیم که بریتانیا یک سال پیش با یک بحران انرژی مواجه بود و پمپ بنزین‌ها در برخی نقاط سوخت ندارند. در حالی که تا حد زیادی توسط هراس مصرف کننده تقویت می شد، یک مشکل اساسی در لجستیک وجود داشت. حالا مشکل دیگری وجود دارد.
نخست وزیر جدید برنامه هزینه ای تا سقف 200 میلیارد پوند را برای پایین نگه داشتن قیمت انرژی برای مصرف کنندگان و مشاغل پیشنهاد می کند. این رقم در سال گذشته کمی بیش از 7.4 درصد از تولید ناخالص داخلی اسمی بریتانیا بود (و اگر پیش‌بینی‌های رکود اقتصادی BOE محقق شود، می‌تواند حتی بیشتر شود). با تورم بالای چند دهه ای، افزایش هزینه ها (یا حداقل انبساط پولی برای حمایت از آن) می تواند بسیاری از اقتصاددانان را کاملاً نگران کند. به طور خاص، برخی از معامله گران حدس می زنند که کابل ممکن است به برابری برسد، همانطور که یورو قبلاً داشته است.
در مورد مهره ها و پیچ ها چطور؟
البته اقدامات دیگری نیز از جمله لغو افزایش بیمه ملی اعلام شد. با این حال، با توجه به اینکه بیش از یک سوم انرژی مورد نیاز بریتانیا از خارج از کشور تامین می شود، این موضوع به احتمال زیاد بازارهای ارز را تحت تاثیر قرار می دهد.
اگرچه به طور کلی افزایش مخارج مبتنی بر بدهی منجر به تورم بالاتر می شود، اما نحوه اجرای دقیق مکانیسم می تواند تأثیرات مختلفی داشته باشد. و در حال حاضر، هیچ جزئیاتی در دست نیست، اگرچه اطلاعات بیشتری فردا انتظار می رود.
درک مفاهیم
تاکنون وعده محدود کردن قبوض انرژی خانوار بوده است. طیف وسیعی از مکانیسم ها برای دستیابی به این هدف وجود دارد و همه آنها پیامدهای متفاوتی برای تورم دارند. مسئله اصلی این است که محدودیت قیمت انرژی به خانوارهای بریتانیا این امکان را می دهد که در زمانی که BOE تلاش می کند تقاضا را با نرخ های بالاتر کاهش دهد، درآمد قابل تصرف بیشتری داشته باشند. این می تواند به این معنی باشد که BOE از جلسه بعدی موضع محکم تری برای جلوگیری از تورم اتخاذ می کند.
اگر قرار بود سازوکار سقف قیمت از طریق نوعی یارانه مستقیم در قبوض انرژی محقق شود، به معنای افزایش هزینه های داخلی از سوی دولت است. که باعث افزایش فشارهای تورمی می شود. با این حال، اگر سقف قیمتی مشابه اسپانیا بود، جایی که دولت به هزینه‌های تولید برای ژنراتورها یارانه پرداخت می‌کرد، ممکن بود اثر تورمی کمتر باشد.
با این حال، اگر BOE موضع سخت تری در مورد افزایش نرخ ها اتخاذ کند، یک پوند قوی تر می تواند به جبران هزینه های انرژی و کاهش تورم کمک کند. دلیل دیگری که ممکن است سیاست BOE در آینده نزدیک بیشتر شبیه سیاست آمریکا باشد تا سیاست اروپا.