
برای شروع، جفت ارزهای فرعی چیست؟ ارزهای فارکس همیشه به صورت جفت معامله می شوند و ارزش یک ارز با ارزش ارز دیگر مقایسه می شود. جفت ارزهای کوچک حداقل یکی از سه ارز اصلی جهان را در بر می گیرند، اما دلار آمریکا را شامل نمی شود. به عنوان مثال EUR/GBP، EUR/NZD، JPY/CAD، CHF/GBP و غیره.
جفت ارز متقابل نام دیگر این جفت های جزئی است. ایالات متحده احتمالاً یکی از بزرگترین کشورهای جهان است، نه از نظر وسعت، بلکه از نظر اهمیت و قدرت. ایالات متحده به عنوان قدرت پیشرو در جهان شناخته می شود. به همین دلیل است که جفت ارزهای مرتبط با دلار آمریکا به عنوان جفت ارزهای اصلی شناخته می شوند.
در نظر نگرفتن دلار آمریکا به این معنی است که یکی از ارزهای موجود در این جفت ارز ین ژاپن، پوند انگلیس یا یورو است. در نتیجه، جفتهای فرعی نقدینگی بازار کمتر و اسپرد گستردهتری نسبت به جفتهای اصلی دارند. جفت های فرعی کمترین سهم بازار ارز را در مقایسه با جفت ارزهای اصلی مانند EUR/USD، USD/JPY، USD/CHF و USD/GBP دارند.

نحوه استفاده از جفت ارزهای جزئی
جفت ارزهای ثانویه مانند جفت ارزهای اصلی معامله می شوند. این همان معامله یک دارایی مالی با هر جفت ارز دیگر است. با این حال، استراتژیهای مورد استفاده برای معامله سایر ابزارهای مالی یا جفت ارز ممکن است برای جفتهای جزئی قابل اجرا نباشد. با این وجود، قانون تجارت استاندارد عرضه و تقاضا همچنان به قوت خود باقی است. زمانی که عرضه بیش از تقاضا باشد، قیمت مجموعه طبق قاعده اولیه عرضه و تقاضا کاهش می یابد. زمانی که تقاضا از عرضه بیشتر شود، قیمت دارایی افزایش می یابد. این ایده هنگام معامله جفت ارزهای جزئی اعمال می شود. علاوه بر این، یک استراتژی باید متناسب با برنامه معاملاتی شما ایجاد شود.
چه یک معامله گر با تجربه یا مبتدی باشید که تا سه معامله موفق انجام داده اید، می توانید استراتژی های نوسان قیمت خوبی را ایجاد کنید که می تواند به نتایج سودآوری منجر شود. جفت ارزهای جزئی را می توان با استفاده از تکنیک های فنی مانند سطوح حمایت و مقاومت معامله کرد. این ابزارهای فنی به شما این امکان را می دهند که از نوسانات قیمت سود ببرید. الگوهای نمودار مانند گوه، بالا، مثلث و پایین نیز ابزار فنی مفیدی هستند. استفاده از اندیکاتورهای معاملاتی نیز یک ایده هوشمندانه است. شما می توانید یک استراتژی معاملاتی بر اساس هر نشانه ای ایجاد کنید. جفت ارزهای جزئی را می توان با استفاده از تحلیل بنیادی در شرایط خاص معامله کرد.
خردسالان یا ارشد؟
اکثر معامله گران فقط جفت ارزهای اصلی را معامله می کنند. فقط تعداد کمی از معامله گران به جفت های جزئی توجه می کنند و آنها را در رادار خود نگه می دارند. این معامله گران اصلی جفت ارز مقصر نیستند. بیشتر اطلاعات آموزشی موجود به صورت آنلاین و آفلاین بر روی جفت ارزهای اصلی متمرکز است. برای معامله گران طبیعی است که به آنچه آشنا هستند پایبند بمانند. در نتیجه، بیشتر معاملهگران فقط ارزهای اصلی را معامله میکنند، زیرا این همان چیزی است که آنها به آن عادت کردهاند و اغلب مؤسسات آموزشی آموزش میدهند.
همچنین، به دلیل نوسانات شدید، بسیاری از معامله گران از معامله با خردسالان اجتناب می کنند. این به این دلیل است که سوء تفاهم های زیادی در مورد جفت های جزئی وجود دارد. با این حال، بسیاری از معامله گران علاقه مند به معامله این نوع جفت ارز هستند. این افراد باید استراتژی معاملاتی خود را بررسی کنند تا ببینند آیا برای بازارهایی با نقدینگی محدود مناسب است یا خیر. به عنوان مثال، اگر اسکالپرها و معامله گران روزانه با خردسالان معامله کنند، اسپردهای بالاتر ممکن است بازده کلی آنها را کاهش دهد.
جفت های جزئی به دلایل مختلفی معامله می شوند. گفته می شود که هر چه نوسان بیشتر باشد، سود بیشتر است. برخی از کارگزاران فارکس ارزهای جزئی را برای معاملات ارائه می کنند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند بر روی ارزهایی با اسپرد محدود تمرکز کنند. دلار آمریکا یکی از ارزهایی است که اسپرد محدود دارد. این یکی از جفت ارزهای کلیدی است. از سوی دیگر، نظارت بر تغییرات کوچک در بازار همچنان می تواند فرصت های معاملاتی را فراهم کند.

4 دلیل برای تجارت با خردسالان
جفت ارزهای جزئی شیک ترین هستند
جفت های فرعی نوسانات قیمتی بیشتری نسبت به جفت های اصلی دارند. آنها نوسانات قیمتی بیشتری نسبت به جفت های اصلی دارند. این یک شرایط عالی برای هر معاملهگری است تا استراتژی معاملاتی خود را بر اساس آن بسازد. هنگامی که یک ارز بسیار نوسان است، تمایل به ایجاد روندهای بیشتر بازار در طول جلسات تجاری دارد. این مزیت و فرصتی را برای معامله گران فراهم می کند تا حرکات چندگانه بازار را معامله کنند. با این حال، نوسانات بالا یا روندهای مکرر بازار، معاملات سودآور را تضمین نمی کند. شناسایی یک روند ثابت بازار برای تجارت نیاز به زمان و تلاش دارد.
روندهای کوچک ارز از روندهای ارزی اصلی بهتر عمل می کند.
جفت ارزهای کوچک دارای نوسانات قابل توجهی هستند که به معامله گران فرصت های معاملاتی بیشتری می دهد. با توجه به الگوهای طولانی مدت، این شانس های معاملاتی از کیفیت عالی برخوردار هستند. اگر یک معامله گر یک روند کوچک فارکس را بگیرد و آن را معامله کند، پتانسیل معاملاتی بسیار موفقی وجود دارد. با این حال، برای اینکه بتوانید این روندها را در مینورها شناسایی و معامله کنید، ابتدا باید نحوه شناسایی و معامله گرایش ها را بدانید. شما باید دانش خود را در مورد چگونگی شناسایی و تجارت این الگوها بهبود بخشید.
جفت های کوچک تحت تأثیر عوامل اساسی قرار نمی گیرند.
همانطور که قبلاً گفتیم، جفت ارزهای اصلی جفت ارزهایی هستند که به دلار آمریکا مرتبط هستند. آمریکا مهم ترین و قدرتمندترین کشور است. هر چیزی که در سطح جهانی اتفاق می افتد تأثیر زیادی بر اقتصاد ایالات متحده دارد. ملاحظات اساسی تأثیر قابل توجهی بر قیمت گذاری ارزهای اصلی دارند. هنگامی که رویدادی رخ می دهد که تأثیر قابل توجهی بر ایالات متحده دارد، معمولاً روی جفت ارز دیگر نیز تأثیر می گذارد.
این می تواند بر قیمت تمام جفت ارزهای اصلی تأثیر بگذارد. در این مورد، جفت ارز فرعی برجسته می شود. اخبار بنیادی هیچ تاثیری بر آنها ندارد. معامله گران می توانند جفت های جزئی را بدون نگرانی در مورد تحولات اساسی معامله کنند. در این زمینه کوچک ها نسبت به بزرگ ها برتری دارند.
با جفت های جزئی، گزینه های بیشتری برای معامله جفت ها دارید.
در مجموع 27 جفت ارز را می توان از هشت ارز اصلی تشکیل داد. با این حال، تنها هفت جفت پایه وجود دارد. هر معاملهگری که فقط روی جفتهای اصلی تمرکز کند، 20 جفت دیگر را نادیده میگیرد. این 20 جفت ممکن است به افزایش درآمد کمک کنند. بیایید فرض کنیم که فقط 10 جفت از 20 جفت باقیمانده ارزش معامله را دارند، در نتیجه 17 جفت ارز اضافی برای اضافه کردن به لیست پیگیری شما وجود دارد. اگر جفت ارزهای خاصی را به درستی رصد و مطالعه کنید، می توانید فرصت معاملاتی برای استفاده از آن پیدا کنید.

معایب معامله جفت ارزهای جزئی
دلیل اجتناب معاملهگران از ردیابی خردهها، هزینه اضافی اسپردهای بزرگتر است. بازاریابان مدت هاست که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند. ارزهای فرعی اسپردهای بزرگتری دارند، اما این برای جلوگیری از معامله این جفت ها توسط معامله گران کافی نیست. اسپردها زمانی مشکل ساز می شوند که بخش قابل توجهی از سود شما را بگیرند. به عنوان مثال، اگر یک تکنیک معاملاتی دارای پتانسیل سود 10 پیپ باشد و اسپرد شارژ شده 5 پیپ باشد، اسپرد مشکل ساز می شود. با این حال، اگر استراتژی معاملاتی دارای سود بالقوه 100 پیپ باشد و اسپرد شارژ شده 5 پیپ باشد، دلیلی برای نگرانی در مورد اسپرد وجود ندارد.
سلب مسئولیت:
این اطلاعات مشاوره سرمایه گذاری یا توصیه سرمایه گذاری در نظر گرفته نمی شود، بلکه یک ارتباط بازاریابی است. IronFX مسئولیتی در قبال داده ها یا اطلاعات ارائه شده توسط اشخاص ثالث، ارجاع شده یا لینک شده، در این ارتباط ندارد.
مشترک شدن در خبرنامه ما