ایتالیا روز یکشنبه رای گیری خواهد کرد و انتظار می رود نتایج آن تا صبح دوشنبه باشد. نظرسنجی ها نشان می دهد که رهبر برادران ایتالیا ملونی برتری نسبتاً قوی دارد، بنابراین بعید است در نتیجه انتخابات تعجبی وجود داشته باشد. اما تا آنجا که به بازارها مربوط می شود، تغییر در نحوه مدیریت مالی ایتالیا و نحوه ارتباط آن با یورو می تواند بر پول رایج تأثیر بگذارد.
معلوم است که چه کسی نخست وزیر خواهد شد، اما سوال دیگر این است که چه کسی وزیر دارایی خواهد بود. در حالی که سه حزب راستگرا یک گردهمایی مشترک برای بستن کمپین های انتخاباتی خود برگزار کردند، رهبران قبل از انتخابات اتحاد خود را نشان دادند. اما هنوز شکاف هایی بین آنها و برخی منیت های بسیار بزرگ وجود دارد که قبلاً دولت قبلی را به پایان نابهنگام رسانده است. مذاکرات در مورد اینکه چه کسی وزرا را پر خواهد کرد می تواند منجر به نمایان شدن اولین شکاف ها در ائتلاف شود.
عواقب احتمالی
ایتالیا سومین اقتصاد بزرگ در منطقه یورو است، اما بزرگترین اقتصاد در به اصطلاح “پیرامون” است. ایتالیا سال‌ها است که رابطه مناقشه‌آمیزی با بروکسل، به‌ویژه بر سر موضوع مالیه عمومی و سطح بدهی داشته است. وضعیت مالی تنها پس از کووید بدتر شد و با بحران گاز شتاب گرفت. تا کنون، این سوال که دولت ایتالیا چقدر پول خرج می کند تا حد زیادی نادیده گرفته شده است، اما فراموش نشده است. به‌ویژه، ظاهراً در میان ایتالیایی‌هایی که به نظر می‌رسد با لفاظی‌های اروپایی بدبین ملونی، نامزد پیشرو، گرم می‌شوند.
نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی ایتالیا 150 درصد است که تقریباً سه برابر معیار ماستریخت است. کسری بودجه دولت ایتالیا در سال گذشته 7.2 درصد بود که بسیار بیشتر از دوبرابر محدودیت 3 درصدی استاندارد بود. توانایی ایتالیا برای ارائه این بدهی با افزایش نرخ بهره، به ویژه در مناطق پیرامونی، به طور فزاینده ای مورد تردید است. نگرش متقابل ملونی نسبت به اتحادیه اروپا احتمالاً تنش ها را بر سر این موضوع بیشتر خواهد کرد.
آیا گذشته تکرار خواهد شد؟
یورو در سال 2011 وارد یک دوره بحران شد که ناشی از سقوط در پرداخت بدهی یونان بود. نگرانی جدی از سرایت آن به سایر کشورهای پیرامونی مانند اسپانیا و ایتالیا وجود داشت. با این حال، یک طرح نجات تهیه شد، برخی از بانک ها آسیب دیدند و به سختی از این وضعیت جلوگیری شد. بحران یورو شامل رکود اقتصادی و صحبت از تجزیه احتمالی واحد پول رایج بود.
وضعیت اقتصادی ایتالیا در حال حاضر بدتر از آن زمان است. اما نه به بدی یونان در آن زمان. بدهی یونان اعتماد سرمایه گذاران را از دست داد وقتی فاش شد که مقامات اطلاعات اقتصادی را نادرست معرفی کرده اند. و نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی 175 درصد بود. یونان از ارز واحد اخراج نشد، اگرچه نتوانست تقریباً تمام معیارهای ماستریخت را برآورده کند، که در نهایت باعث شد تا اعتماد بیشتری به وضعیت مالی ضعیف کشورهای پیرامونی ایجاد شود. از سوی دیگر، ظاهراً به این معنا بود که رهبران مالی این کشورها فکر می‌کردند که می‌توانند با انضباط مالی کمتری کنار بیایند. به طوری که حتی برخی از بانک های ایتالیایی به اندازه همتایان آمریکایی، انگلیسی و حتی آلمانی خود، با این توقع که اگر وضعیت اقتصادی واقعاً بد شود، کمک مالی دریافت کنند، ذخیره نکرده اند. درست مثل سال 2011.
در حالی که ملونی ممکن است بتواند رای دهندگان را متقاعد کند که از او حمایت کنند، اعتماد سرمایه گذاران به ایتالیا ممکن است به کلی موضوع متفاوتی باشد. و به طور کلی، سرمایه گذاران ممکن است نگران باشند که حداقل برخی از مشکلات سال 2011 ممکن است دوباره ظاهر شوند.
استراتژی خود را در مورد نحوه عملکرد یورو با Orbex آزمایش کنید – اکنون حساب خود را باز کنید.